Logo

هرکس که پیش از وقوع این بانگ (اشاره به دو صیحه‌ای است که قبل از ظهور حضرت حجّت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برآورده می‌شود که یکی از آن دو برحق است و یاران را دعوت می‌کند) ، به وقوع آن ایمان داشته باشد، حقّ را تشخیص می‌دهد

“به آنان بگویید: هرکس که پیش از وقوع این بانگ (اشاره به دو صیحه‌ای است که قبل از ظهور حضرت حجّت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برآورده می‌شود که یکی از آن دو برحق است و یاران را دعوت می‌کند) ، به وقوع آن ایمان داشته باشد، حقّ را تشخیص می‌دهد”

در تفسیر آیه (یونس/ ۳۵) از امام صادق ع :

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِ الّرحْمن بن المَسْلَمَهًْ الجَرِیری: قُلْتُ لِأَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) یُوَبِّخُونَّا وَ یُکَذِّبُونَّا أَنَّا نَقُولُ إِنَّ صَیْحَتَیْنِ تَکُونَانِ یَقُولُونَ مِنْ أَیْنَ تُعْرَفُ الْمُحِقَّهًُْ مِنَ الْمُبْطِلَهًِْ إِذَا کَانَتَا قَالَ فَمَا ذَا تَرُدُّونَ عَلَیْهِمْ قُلْتُ مَا نَرُدُّ عَلَیْهِمْ شَیْئاً قَالَ قُولُوا یُصَدِّقُ بِهَا إِذَا کَانَ مَنْ یُؤْمِنُ بِهَا مِنْ قَبْلُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلَّا أَنْ یُهْدی فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ.

 

📌امام صادق (علیه السلام)- از عبدالرّحمن مَسلَمه جَریری نقل است: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «مردم ما را سرزنش و توبیخ می‌کنند [چراکه] ما می‌گوییم آن دو بانگ زده خواهد شد. (اشاره به دو صیحه‌ای است که قبل از ظهور حضرت حجّت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برآورده می‌شود که یکی از آن دو برحق است و یاران را دعوت می‌کند). آن‌ها می‌گویند: «اگر این دو بانگ برآورده شود، حق و باطل آن‌ها از کجا فهمیده می‌شود»»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «شما چه پاسخی به آنان می‌دهید»؟ گفتم: «پاسخی به آنان نمی‌دهیم». امام (علیه السلام) فرمود: «به آنان بگویید: هرکس که پیش از وقوع این بانگ، به وقوع آن ایمان داشته باشد، حقّ را تشخیص می‌دهد. خداوند متعال نیز می‌فرماید: أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ یَهِدِّیَ إِلاَّ أَن یُهْدَی فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ».

 

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۸ الکافی، ج۸، ص۲۰۸/ بحار الأنوار، ج۵۲، ص۲۹۶/ نور الثقلین/ البرهان

 

۱۴(یونس/ ۳۵)
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مَیْمُونٍ‌الْبَانِ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) ... فَقَالَ إِنَّ أَمْرَنَا قَدْ کَانَ أَبْیَنَ مِنْ هَذِهِ الشَّمْسِ ثُمَّ قَالَ یُنَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ فُلَانُ بْنُ فُلَانٍ هُوَ الْإِمَامُ بِاسْمِهِ وَ یُنَادِی إِبْلِیسُ لَعَنَهُ اللَّه ُ مِنَ الْأَرْض.

 

📌امام صادق (علیه السلام)- از میمون‌البان نقل است که امام (علیه السلام) فرمود: «امر ما (امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و شناخت او برای مردم) مانند این خورشید آشکار و واضح شده است [در آن هنگام] ندادهنده‌ای از آسمان بانگ برمی‌آورد که «فقط فلانی پسر فلانی، امام است» و نام او را می‌برد و شیطان که خداوند او را لعنت کند [برای انحراف مردم] از زمین بانگ برمی‌آورد [که شخص دیگری امام است]».

 

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۸ کمال الدین ،ج ۲ ،ص ۶۵۰ / البرهان

 

۱۵(یونس/ ۳۵)
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ زُرَارَهًَْ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَال یُنَادِی مُنَادٍ بِاسْمِ الْقَائِمِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قُلْتُ خَاصٌّ أَوْ عَامٌّ قَالَ عَامٌّ یَسْمَعُ کُلُّ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ قُلْتُ فَمَنْ یُخَالِفُ الْقَائِمَ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وَ قَدْ نُودِیَ بِاسْمِهِ قَالَ لَا یَدَعُهُمْ إِبْلِیسُ حَتَّی یُنَادِیَ فِی آخِرِ اللَّیْلِ وَ یُشَکِّکَ النَّاس.

 

📌امام صادق (علیه السلام)- زراره از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که فرمود: «در مورد این مطلب که [در هنگام ظهور] منادی‌ای نام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف)را با صدای بلند اعلام می‌کند. گفتم: «آیا خواص، مخاطب اویند یا همگان»؟ فرمود: «فراخوانی است عمومی که هر ملّتی با زبان خودش، آن را می‌شنود». گفتم: «اگر به صراحت نام او بر زبان آورده می‌شود، پس چگونه است که با قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مخالفت می‌کنند»؟ فرمود: «شیطان نمی‌گذارد؛ او نیز بانگ برمی‌آورد و مردم را به شک و تردید می‌اندازد».

 

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۸ کمال الدین ،ج ۲ ،ص ۶۵۰ / البرهان

 

۱۶(یونس/ ۳۵)
 

الصّادق (علیه السلام)- صَوْتُ جَبْرَئِیلَ مِنَ السَّمَاءِ وَ صَوْتُ إِبْلِیسَ مِنَ الْأَرْضِ فَاتَّبِعُوا الصَّوْتَ الْأَوَّل.

 

📌امام صادق (علیه السلام)- [در بیان وقایعی در آستانه‌ی ظهور]: صدای جبرئیل از آسمان و صدای شیطان از زمین خواهد آمد، ولی شما صدای اوّل را تبعیّت کنید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۸ بحار الأنوار، ج۵۲، ص۲۰۶ / البرهان