Logo

مصیبتی که امروز گرفتار آن هستیم این است که کسانی که قضیه امام حسین را به دست گرفته‌اند، پرچم قاتلان حسین (ع) را بالا برده‌اند

مقطعی از خطبه‌ی محرم از سید احمدالحسن (11)

 

 

 Mar 3, 2022 

💠 مقطعی از خطبه‌ی محرم از سید احمدالحسن (11) ⚡️ موضوع: نفی حاکمیت مردم

 ✨آغاز سخن:

 🔶ان المصیبة التی نحن فیها الیوم هی ان قضیة الحسین قد اختطفها حامل رایة قتلة الحسین... 

🔸مصیبتی که امروز گرفتار آن هستیم این است که کسانی که قضیه امام حسین را به دست گرفته‌اند، پرچم قاتلان حسین (ع) را بالا برده‌اند

 📎   #محرم #خطبه_محرم #مقطعی_از_محرم ࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅─ 

🌻 آرشیو تولیدات رسانه‌ای انصار امام مهدی (ع) از صدای یمانی موعود 👉 https://t.me/yamani_media

 

 

 

 

إن المصيبة التي نحن فيها اليوم هي أن قضية الحسين قد اختطفها حاملوا راية قتلة الحسين بالذات وأمسى اليوم المتحدث باسم الحسين هم قتلة الحسين وحاملو الراية التي قاتلت الحسين عليه السلام قبل أكثر من ألف عام وقتل الحسين عليه السلام وهو يجاهدها ويبين بطلانها وبطلان من أسسها بل هي الراية التي قاتلها علي عليه السلام وهي التي أبعدت عليا وجعلته مقعدا في داره قرابة خمسة وعشرين عاما بل وهي الراية التي قاتلها محمد صلى الله عليه وآله وكل من سبقه من الأنبياء والأوصياء إنها راية حاكميه الناس راية الأنا أو نحن أو السقيفة والشورى أو الانتخابات أو ما يريد الناس والتي هي قابلت دائما ما يريد هو أو رايته هو سبحانه راية حاكمية الله أو البيعة لله أو الراية التي حملها الأنبياء والأوصياء وسيحملونها إلى يوم القيامة. 


 

مصیبتی که امروز ما گرفتارش هستیم این است: همان کسانی قضیۀ حسین را در اختیار خود گرفته‌اند که پرچم قاتلانِ حسین را برافراشته‌اند. امروز وضعیت به صورتی شده است که سخنگویان به اسم حسین ع همان قاتلان حسین ع و بر دوش‌کِشندگان همان پرچمی هستند که بیش از هزار سال پیش با حسین ع جنگید و حسین ع در حالی کشته شد که با همین پرچم مبارزه و باطل‌بودن آن و بنیان‌گذارانش را هویدا می‌کرد؛ بلکه این پرچم همان پرچمی است که علی ع با آن جنگید؛ همان پرچمی که علی ع را از خلافت الهی دور ساخت و وی را نزدیک به بیست‌وپنج سال در خانۀ خود خانه‌نشین کرد. حتی این پرچم همان پرچمی است که محمد ص و تمامی پیامبران و اوصیای پیش از وی با آن جنگیده بودند. این پرچم همان پرچم حاکمیت مردم است. پرچم «من»، پرچم «ما»، پرچم سقیفه و شورا یا پرچم انتخابات یا هر‌چیز دیگری که مردم خواستارش هستند؛ همانی که همواره در برابر آنچه او سبحان‌و‌متعال می‌خواهد قرار گرفته است؛ در برابر پرچم او، سبحان، پرچم حاکمیت خدا، پرچم «البیعة لله» (بیعت از آنِ خداست) یا همان پرچمی که پیامبران و اوصیا آن را به دوش کشیده‌اند و تا روز قیامت به دوش خواهند کشید.


 


 

إن هذه المصيبة التي نحن فيها اليوم وهي اختطاف الثورة الحسينية من قبل أعدائها جعلت من الحتمي ضمن الخطة الإلهية إعادة ملحمة كربلاء من جديد لتراق دماء حسينية طاهرة فتكون سببا في إحياء هدف الثورة الحسينية من جديد وهو حاكمية الله فتفشل خطة إبليس لعنه الله وجنده من فقهاء الضلال أخزاهم الله فكانت مشيئة الله وكان ما حدث في محرم الحرام. 


 

این مصیبتی که امروز گرفتارش هستیم، به‌‌یغما‌‌بردن انقلاب حسینی توسط دشمنانش است؛ مصیبتی که ضمن چهارچوب نقشۀ الهی، تکرار حماسۀ نوین کربلا را در دایرۀ حتمیات قرار داده است تا خون‌های پاک حسینی ریخته شود و ـ‌در نهایت‌ـ وسیله‌ای گردد برای زنده‌‌نگاه‌داشتن دوبارۀ هدف انقلاب حسینی که همان حاکمیت خداوند است. در نتیجه نقشۀ ابلیس ـ‌خدا لعنتش کند‌ـ و سربازانش یعنی فقهای گمراهی ـ‌خدا رسوایشان بدارد‌ـ به شکست و ناکامی خواهد انجامید. این خواستۀ خداست و همان است که در محرم الحرام اتفاق افتاد.


 


 

وها هي الحقيقة تظهر جلية وتعلو وترتفع يوما بعد يوم ليراها كل الناس رغم كل حملات التضليل وتغييب الحقيقة التي مارسها فقهاء الضلال وأذنابهم 


 

اکنون این واقعیتی است که به‌روشنی آشکار شده و روزبه‌روز آشکارتر و مشخص‌تر می‌شود تا همۀ مردم ـ‌به‌رغم تمامی این حمله‌های گمراه‌کننده و پنهان‌‌کردن حقیقت توسط فقهای گمراهی و پیروانشان‌ـ آن را نظاره‌گر باشند.


 


 

الحمد لله الذي أخزى إبليس وجنده من فقهاء الضلال وخيب فعلهم ببقية طاهرة قبضوا على دينهم ودين سلفهم من شيعة محمد وآل محمد عليهم السلام كما يقبض على جمر الغضى فتحملوا ثقل وألم حمل هذه الرسالة الإلهية رغم قلة الناصر وكثرة العدو واستكلابه عليهم 


 

سپاس و ستایش تنها از آنِ خداوندی است که ابلیس و سربازانش ـ‌فقهای گمراهی‌ـ را خوار و رسوا نمود و عملکردشان را توسط این عدۀ باقی‌ماندۀ پاک و طاهر بی‌ثمر گرداند؛ همان عده‌ای که دین خود و دین شیعۀ محمد و آل محمد ع پیش از خود را در مشت خود گرفتند درست مانند پاره‌ای اخگر سوزان که در دست گرفته می‌شود. همان کسانی که سنگینی و درد و رنج به‌دوش‌کِشیدن این رسالت الهی را ـ‌با وجود اندک بودن یاور، بسیار‌بودن دشمن و حمله‌ور شدن دشمن به آنان همچون سگ‌های هار‌ـ تحمل نمودند.